Tja beste lezers. We schrijven zaterdagochtend 25 september. We ontbijten buiten in het zonnetje. De laatste keer deze vakantie. In de loop van de dag laten we Oostenrijk weer achter ons. Het weer is echt schitterend en met 25 graden is het goed toeven. Doordat de nachten al echt fris zijn slaap je heerlijk en moet s ochtends toch wel even de kachel aan in de camper.

De laatste dagen waren gezellig en druk. Donderdag zijn we met Jacq en Cees naar Soll geweest. U weet wel van de vorige blog (Hexxenwasser).

De vrouwenparkeerplaats op de Alm (nee heb ik niet verzonnen zie bordje in het midden)

Daar bij het middelstation was een Almfeest. Er werden wat oude ambachten uitgevoerd en er werden versiersels gemaakt om de koeien te versieren voor de Almabtrieb.

Versiersels voor op de koeien

Bij elke hut was er livemuziek. En bij livemuziek in Oostenrijk hoort een biertje en een borrel…. Ook al is het 12 uur s middags. De stemming zat er al aardig in toen we bovenkwamen en Antoinette en Jacqueline konden zich niet beheersen, Met de armen in de lucht en van links naar rechts. Cees en ik hebben geprobeerd er niet bij te horen, maar aanstekelijk was het ook wel weer. We hadden een korte wandeling in gepland naar de Zilleralm op advies van Jacq. De Zilleralm is een kleine hut die alleen in de zomer open is. Hij wordt gerund door een boer en boerin en hun dochter. De boerin heeft de stelregel dat wanneer iemand een Obstler besteld dan neemt ze er zelf ook een.

lunch op de Alm

Het is echt een feestnummer. We hadden mazzel dat we nog een plekje hadden. Het bleek namelijk de laatste dag te zijn dat ze open waren en ja dat moet gevierd worden! Rondhuppelend in klederdracht voorzag de eigenaresse iedereen van drank en eten. Soms gierend van het lachen en vooral vrolijk. Op een gegeven ogenblik kwamen er een paar kerels aan die muziekinstrumenten uit de auto haalden en toen ging het los. De boerin waarvan we het idee hadden dat ze toch een aardig promillage aantikte pakte haar accordeon en ging driftig mee doen. Het was echt super gezellig.

Een biertje en een Obstler. Yummie

Ergens op een berg op 1200 min de zon met een biertje en een borreltje. Gelukkig hebben we het netjes gehouden want we moesten ook nog terug en de liften gaan tot 5 uur. We wilden niet naar beneden lopen verder. De benen zijn wel even klaar. De hut bij de lift was nog steeds erg gezellig en er werd stevig op los gejodeld We zijn daar toch ook maar even gaan zitten en al met al begon het steeds meer op een kroegentocht te lijken. Uiteindelijk om half vijd naar beneden en naar de camper. Omdat we s avonds nog gingen eten met Jacq en Cees hebben we maar even in een ligstoel gepakten heb ik heerlijk liggen slapen in de late middagzon. Jacqueline had een leuk adresje bedacht in Westendorf. Dat ligt 20 min rijden bij ons vandaan en is echt een Nederlandse enclave. Hotel Post was het restaurant…. Zag er erg leuk uit en toen we binnenkwamen gaf Jacqueline aan dat ze gereserveerd had onder haar naam. De vrolijke eigenaar liep naar zijn boek en keek bedenkelijk…. Ik heb geen reservering onder die naam. Ja ik heb toch echt gebeld. Nou ja zegt die meneer. Geeft niet ik heb plek. Toch zat het Jacqueline niet lekker. Na het het raadplegen van haar telefoon was het mysterie opgelost. Ze had het verkeerde restaurant gereserveerd, namelijk Hotel Post in Ellmau. Nu snapte ze ook eindelijk de verbazing aan de telefoon toen ze vroeg om die tafel aan de linkerkant,,,l Die hadden ze namelijk helemaal niet. Natuurlijk wel even om gelachen. Wij hebben lekker gegeten, maar in Ellmau is niemand verschenen voor die vermoedelijk speciaal gecreëerde plek aan de linkerkant. Op donderdag kregen we een berichtje van Jeanette en Johan of we nog in Scheffau waren. Zij hebben ook nog niet zo lang een camper en we waren ze net misgelopen in Kals. Zij zijn doorgereden naar Kroatie en nu waren ze op de terugweg. Vrijdagmiddag zouden ze bij ons zijn samen met dochter Emma. Ze wilden dolgraag een echte Oostenrijkse schnitzel eten en dat kunnen we natuurlijk prima doen in Scheffau bij Gasthof Weberbauer. Eerst nog even in het zonnetje zitten borrelen en de vakantieavonturen uitgewisseld. Een gezellige laatste avond in Oostenrijk. Zij zijn zaterdag vroeg vertrokken en rijden in ruk naar huis. Vroeg opstaan op vakantie gaat ons niet niet echt lukken en wij vertrekken wat later. Dat is dus uiteindelijk 11 uur geworden en we zijn op ons gemak gaan rijden.

Nog even een bakje koffie en genieten van mn uitzicht in de vroege ochtend.

Het was echt erg druk. Zeker onder en rondom München hadden we veel langzaam rijdend verkeer. Met nog 450 km te gaan hebben we de camper even bij een Rastatte neer gezet en hebben we op het terras in het zonnetje een lekkere avondmaaltijd verorbert met natuurlijk een kleine Radler erbij. Daarna hadden we de keus. aan we stoppen of rijden we door. De weg begon steeds rustiger geworden en de file die we nog in het vooruitzicht hadden was vrijwel opgelost. Nu hoor ik een bekend Youtube Camper echtpaar altijd roepen "Hop Hop gas erop". Dat heb ik dus ook maar gedaan. Uiteindelijke waren we om 12:15 thuis. Eerlijk gezegd viel me dat erg mee. We hebben toch twee keer uitgebreid gestopt en nog een keer getankt. De camper rijdt echt erg lekker. Het was natuurlijk goed weer, maar ik heb de cruise control regelmatig op 125 km per uur gehad en dan rij je lekker door met zo'n grote bak. In een paar dagen naar huis na een lange vakantie heeft mijn voorkeur maar kwam nu niet uit. Morgen wacht weer ons werk waar we met veel enthousiasme aan gaan beginnen. Alhoewel mij eerste werkdag is volledig gevuld met overleggen. Altijd een goede manier om het enthousiasme wat te temperen. Verder is er nog veel om te regelen de komende maanden en om over na te denken.

Iedereen die meegelezen heeft heel veel dank! Ik ben blij met de feedback en ik vind het heel leuk om te doen. Sommigen van jullie hebben zich aangemeld op de mail link en krijgen en een update als ik een verhaal deel. Voor nu zal het even rustig zijn. Je weet echter maar nooit. Misschien dat ik nog eens iets schrijf over een leuk camperweekend die we nog in de planning hebben staan. Laat maar weten of jullie dat een goed idee vinden. Voor nu een hartelijke groet van Michel en Antoinette plus de hondjes Joy en Misty

Blik op Scheffau vanaf de camperplaats bij het einde van de dag.