Terwijl ik deze blog schrijf is het alweer zondagnamiddag. De dagen vliegen voorbij en we genieten nog steeds enorm. Zaterdagmorgen hebben we wederom in het zonnetje zitten ontbijten en ons plan voor de dag gemaakt. We zijn eerst maar naar de kassa van de gondelbaan gewandeld en daar hebben we een weekkaart voor de liften van dit gebied gekocht. Nu kunnen we wanneer we willen een gondel naar boven pakken. Met de huidige kaart betalen we 11,50 pp per dag, maar als je een retourtje neemt met de lift betaal je 28 pp. Een bizar prijsverschil. We hebben de gondel naar boven genomen en daar de wandeling naar het volgende dorp, Soll, gelopen. We wisten niet precies hoever het was en als we dat van te voren geweten hadden dan hadden we vermoedelijk iets anders gedaan.

Het is een flinke wandeling die weer in de dubbele cijfers eindigde en je loopt van 1600 naar 900 m. Veel omlaag en dat is echt belastend voor je gewrichten.

Bovendien krijg je spierpijn op plekken waar je normaal nooit spierpijn hebt. Halverwege was wel een leuke hut waar we nog nooit geweest waren. Er is niet echt een piste in de buurt en met skieen kom je er dus niet zo snel. De hut heet Gruberhof en van hierhuit worden met een traktor plus grote aanhangwagen tochtjes georganiseerd naar een van de locaties waar de in duitstalige landen inmens populaire soap serie “ De Bergdokter” wordt opgenomen. Ik weet niet wat die dokter precies doet maar het is kennelijk heel bijzonder. Vooral voor vrouwen zo in de leeftijd van 60 en 80. Je ziet hele busladingen voorbijkomen op zoek naar de verschillende filmsets. Wij hebben weer een heerlijke jausenplatte gegeten. Een jausenplatte staat voor een Oostenrijkse lunch van brood met verschillende soorten worst en kaas. Bijna elke Almhut maakt er zijn eigen versie van. Vandaag hadden we weer een hele bijzondere. Zie ook de foto. Vooral de kazen waren super lekker

Onderweg kwamen we nog een Oostenrijks feestje tegen. In de periode tussen half september en half oktober worden de koeien naar beneden gehaald en gaan ze zodra de sneeuw komt op stal. Elke regio en land heeft hier zo zijn eigen naam voor. In Tirol heet het de Almabtrieb De koeien worden versierd met slingers, bloemen en kransen. De MoaKuh (moederkoe van de kudde) draagt een grote tooi en en krans waarmee wordt aangegeven dat de zomer goed verlopen is en dat er geen koeien zijn verongelukt. Althans dat was altijd zo.

Inmiddels is de Almabtrieb naast een een waar volksfeest ook een toeristisch spectakel. Door de Corona (ja daar is ie weer) zijn wel alle grote feesten z’on beetje afgelast. Er worden lokaal wel wat intochten georganiseerd, maar men houdt het kleinschalig. Degene die wij tegenkwamen was overigens niet kleinschalig maar gewoon illegaal… In dit dorp was de Almabtrieb namelijk afgelast, maar 5 km omhoog in de bergen was de boodschap niet helemaal doorgekomen denk ik. Konden wij in ieder geval een paar leuke foto’s maken!

Daarna hop hop verder naar beneden. Nog bijna twee uur lopen. Dat werd een hele opgave. Voor Antoinette is er wel wat meer hersteltijd nodig tussen de langere wandelingen door. Zo langzamerhand begint de Artrose steeds meer op te spelen wat het wandelen dan geen pretje maakt. De laatste km waren wel een beetje afzien. Onder in Soll hebben we de bus terug naar het dorp genomen. Het was pittig, maar wel weer erg mooi. Zondag heeft Antoinette een rustdag genomen. Hopelijk een beetje herstellen. Ik kan me dan zondag mooi een beetje uitleven. Ik kan wel een beetje inspanning gebruiken zo af en toe. Maar goed… eerst nog even de zaterdagavond. Zoals altijd lekker zitten lezen en al vanaf half 10 in bed gekropen met een boek. Rond een uur of 10 worden we opgeschrikt door een donderend geraas. Wat blijkt een helikopter landt op ongeveer 50 m van de camping op het lokale voetbalveld. Binnen enkele minuten stond de halve camping buiten te kijken. In eerste instantie dachten we dat er misschien een gast per helikopter in het naburige dure hotel was aangekomen, maar dat zou wel bijzonder zijn. Het was stikdonker en er lopen elektriciteitskabels over de camping. Je moet wel even weten hoe je het moet aanvliegen en gezien de snelheid waarmee de helikopter landde was dit dus het geval. Na een minuut of vijf weer een hoop herrie en er weer van door. Toen konden we zien dan het de rettungsdienst was die onder andere bergbeklimmers in problemen uit de bergen haalt. Naast het voetbalveld zit ook de bergregtungsdienst van het Brixenthal en er was dus iets loos. Na een minuut of twintig kwam de helikopter weer terug om vervolgens weer te vertrekken en alle camperaars met vraagtekens achterlatend. Uiteindelijk maar lekker gaan slapen….. tot 6 uur s morgens. Het was nog donker en rondom de bergen zag je het eerste licht. En daar was hij weer… de helikopter. Vanuit mn bed kon ik hem nu goed volgen en hij vloog richting de bergtop achter onze camping. Een 2300 m hoge top die erg populair is bij alpinisten. Ik zag hem achter de top verdwijnen en na een minuut of 10 kwam hij weer tevoorschijn. Nu hing er alleen iets onder. Dit bleek iemand van de reddingsdienst te zijn en een brancard. Er waren dus mensen van de berg gehaald. Lang verhaal kort, we vonden uiteindelijk vanmiddag een persbericht. Er waren twee duitse dames van 34 en 35, ervaren alpinisten, bezig met de beklimming. Al eerder tijdens de beklimming was een van de twee uitgegleden en had zich bezeerd. Ze besloten toch verder te gaan en bij de top ging het weer mis. Een van de twee is 6 meter naar beneden gevallen en werd uiteindelijk gered doordat de collega met een gezekerde lijn de val kon breken. Alleen ze had wel diverse verwondingen aan benen en hoofd. Na het alarmsignaal kwam de reddingsdienst in actie maar het was al zo donker dat een redding niet mogelijk meer was. Ze haden nooddekens en goede kleding aan en ze moesten dus de nacht op de berg doorbrengen. Vanmorgen zijn ze met lichte onderkoelingsverschijnslen van de berg gehaald. De verwondingen waren niet heel ernstig, maar onmoglijk om ermee terug te keren in het dal. Kortom een hoop rumoer op de vroege ochtend. Ik was er lekker vroeg uit… Dat was ook wel handig want vandaag was ik van plan een e-mtb te huren om hier de bergen in te fietsen en mezelf even lekker uit te leven.

Om acht uur is de winkel bij de lift open en ik was vroeg beneden om een fiets te halen. Daarna samen even ontbeten en ik ben me in de route gaan verdiepen. Na het ontbijt hebben we even de camper gereed gemaakt om te verkassen. We hebben namelijk vanaf vandaag een andere plek. Eentje met een heel mooi uitzicht. Terwijl ik vertrok om te fietsen heeft Antoinette even de camper verplaatst om vervolgens met de lift naar boven te komen. Daar zouden we elkaar ontmoeten voor de lunch. De fietsrit was echt gaaf. Op die momenten vind ik het echt jammer dat ik hier niet woon. Skieen en MTB rijden zijn toch echt wel mijn sporten.. Ik heb in totaal 50 km gefietst met 1600 hoogtemeters.

De trapondersteuning heb ik zo laag mogelijk gehouden om in ieder geval een beetje te trainen. Onderweg even de ontmoeting met Antoinette afgestemd en samen gezellig gelunched. Het was tot dan toe een stralende dag, maar toen we richting het westen keken zagen we een enorm donkere lucht aankomen.

Nu heb ik dat twee jaar geleden met skieen meegemaakt en toen moesten,we echt de bergen af vluchten. Dat dus liever niet meer. Het koelde ook enorm af en de wind stak op. Kortom Antoinette richting de lift en ik op de fiets. Ik had nog een afdaling voor de boeg van 10 km die behoorlijk stijl naar beneden gaat en dat doe ik liever niet bij nat weer. We waren allebei net terug in de camper en toen begon het te regenen….

Niet echt een bui waar je in wil fietsen zeg maar. Nu zit ik heerlijk dit blog te schrijven en Antoinette ligt lekker op bed te lezen zzzzzzzzz. We gaan nu ons laatste weekje tegemoet. Nog ff genieten met zijn tweeen. We hebben maar alvast een voorlopige boeking gemaakt voor de wintersport eind januari. Niets voor ons om vroeg te reserveren,maar de plek naast ons is nog vrij en die ligt super. Ik stap bij de camper op de ski’s en glij zo richting de lift. Wat wil een mens nog meer.

We hebben iets om voor te sparen! Nu eerst maar even een welverdiende douche pakken en straks wat eten. Vanavond verder met boek 3. Hou je van scandinavische thrillers dan kan ik de boeken van Horst/Enger aanbevelen. Heerlijk even geen televisie deze weken. Na komende week moet ik dat gezeur over die formatie ook weer aanhoren. Zielig gedoe allemaal. Ga toch regeren, bouw eens wat huizen en doe eens wat voor de burgers van dit land die het nodig hebben!… ojee… geens stresssss het is vakantie. Kon ik hier maar blijven…..

Doei doei