Terug naar de Wilder Kaiser

Donderdag werden we wakker na een regenachtig nachtje. Het fijne van een camper is dan dat we elkaar aankijken en allebei dachten…”tijd om verderop te gaan” … Dan ben je vervolgens ook vliegensvlug weg. Het protocol is bekend bij ons beiden. Antoinette de binnenkant en ik de buitenkant. Betalen en weg zijn we. We hebben nog even getwijfeld om nog en paar dagen bij de boer in Mariaalm te gaan staan. Maar omdat we nu toch de eerste twee weken behoorlijk wat gezien en gereden hebben, besloten we de laatste week toch even op 1 plek te gaan staan. Die plek is het bekende Scheffau am Wilder Kaiser. Daar waar we aan het begin van de vakantie ook even stonden. Een bekende omgeving voor ons waar we graag komen. Hier kunnen we nog even samen nagenieten van de reis tot nu toe. Oostenrijk zit nog vol met plekken waar we naar toe willen, maar die bewaren we voor de volgende keer. We hebben de navigatie ingesteld op tolwegen vermijden en zodoende werden we over de Hochkonigstrasse gestuurd met heerlijke klimmetjes, afdalingen en haarspeldbochten van 15%. Jaja, ik ga het gewoon leuk vinden. Het was een rit van 120km waar toch 2 uur en 20 minuten voor staat. Onderweg nog even de tank vol gegooid en dat voor een prijs van 1,179 per liter diesel… beter dan de 1,38 in Nederland en met een 90 liter tank tikt dat toch aan! Overigens rij ik zo tussen de 1 op 10 en 11 met de camper. Valt mee voor een dergelijke zware auto.

De rit was dus genieten. Het laatste stuk alleen in de stromende regen. Aangekomen in Scheffau waren we natuurlijk net weer tussen 1 en 3 op de camperplaats en dan is de receptie dicht… We zagen al dat het aardig vol stond en via de site bleken er nog 3 plaatsen vrij te zijn. Gauw maar even gereserveerd via internet en toen een Apfelstrudel gaan eten in het dorp.

We staan weer in Scheffau

De camperplaats is erg populair bij onze oosterburen. Het ligt vlak over de grens en je kunt er zonder tol te betalen komen. Altijd sociale en nette mensen overigens. Alleen toen ik op zeer pedante toon in de supermarkt werd aangesproken… “Entschuldigung! Sie tragen die falsche Maske. Sie solte FFP2 tragen… toen bekroop me dat gevoel van John Cleese in de legendarische aflevering “The Germans” Don’t mention the war! Degenen die de aflevering kennen weten waarover ik het heb. De maskerplicht slaat hier echt door. De afgelopen week was het dragen van een FFP2 masker een aanbeveling voor ingeente mensen. Nu weet ik het even niet meer., want het schijnt allemaal steeds scherper te worden met de maatregelen. In Gronau is inmiddels een dorp afgegrendeld van de buitenwereld en je mag er niet uit als je niet voldoet aan de 3G regel. Het leger ondersteunt bij de handhaving… George Orwell 1984 in optima forma. Maar dat is mijn irritatiefactortje, inmiddels staan we en de luifel is uitgedraaid. Wezitten ondanks het bewolkte weer gewoon buiten. Vandaag, vrijdag, zijn we naar de gondel gelopen en hebben we een pas voor de lift gekocht voor de komende week.

We kunnen dan gewoon gebruik maken van de liften die open zijn en de kosten zijn bij een pas voor meerdere dagen aanzienlijk lager dan wanneer je een enkel ritje met de

lift neemt.Vervolgens naar boven met de gondel en gewandeld. Op de Hartkaiser was een Bauernmarkt. Drie tentjes en ik hou het dan ook op een marktje.

Door het mistige en frisse weer was er ook geen hond te bekennen. Binnen een bakje gedaan en geinteresseerd geluisterd naar wat tiroler getoeter. Geeft altijd wel sfeer. Het gebied van de WilderKaiser is overigens geweldig om met jonge kinderen te verblijven. Er wordt veel georganiseerd en boven op de bergis een klim en klauterpark, speeltuin, trampolines en een skelterparcours. Echt een aanrader.

Vervolgens weer met de lift naar beneden naar Elmau (ja die pas moet er wel uit he) en daar even rondgelopen. Ik heb nog een wandelvest gescoord en weer naar boven met de gondel om weer richting de volgende berg te wandelen. Het weer werd steeds beter en de zon kwam ook zelfs door. De laatste heuvel was best vermoeiend, maar we hebben het gered… de oudjes.

ff uitrusten onderweg

Onder in Scheffau hebben we zelfs de bus naar het dorp genomen (5 min met de bus), maar we waren even klaar met het omhoog lopen.

Vrijdagavond weer heerlijk gegeten in het Gasthof Weberbauer. Echt heerlijk oostenrijks eten daar. Over dat oostenrijkse eten ga ik in een volgend blog nog wel even uitwijden. Nu zitten we moe maar voldaan in de camper. Joy zit me al aan te staren met een blik van wanneer gaan we naar bed (krijgt ze haar koekje). We maken het niet laat. Morgen weer op tijd uit de veren voor een nieuwe dag! Alvast een fijne zaterdag allen!

Ps met de plek van de tekenbeet lijkt het goed te gaan!

Groetjes,

Mikee