De dag na de verjaardagswandeling hadden we toch wat stramme beentjes. Antoinette ook een beetje gammel dus we besloten het even wat vlakker te houden met de wandeling. Dat kwam goed uit. De wandeling naar het naburige Altenmarkt is slecht 4 km en loopt langs een watertje. Dat hebbenwe dus lekker gedaan. In Altenmarkt hebben we even de plaatselijke konditorei bezocht en wat geshopt. Het bijzondere is dat we ergens in de jaren 80 een keer geskied hebben in Altenmarkt met mijn schoonouders maar ik kan me werkelijk niets meer herinneren van deze plaats.

Op zich een gewone wintersport plaats. Niet heel bijzonder. Radstadt is op zeker leuker. Nog even over Radstadt. De informatie over deze plaats kun je zo op internet vinden, maar omdat geschiedenis nu eenmaal mijn favoriete vakwas op school en ik het nog steeds leuk vind om te achterhalen wat de historie is van een plaats of omgeving vat ik het maar even samen voor jullie.

Radstad is in de 11e eeuw aangelegd op een rotsplateau door de bisschoppen van Salzburg. Het bisdom Salzburg grensde aan wat toen Oostenrijk heette en de plek op een rots is om puur strategische redenen gekozen. De naam is een verbasteringvan Rast, wat staat voor rust. Waarschijnlijk omdat hier in de romeinse tijd al een groot paarden wisselstation was. Het lag aan de route die van italie naar het noorden voerde door het Tauern gebergte.

Een van de torens

Oorspronkelijk heette het huidige Altenmark dus Ratstad…., maar de huidige plek op de rots en gebouwd als vesting was dus veel effectiever. Het bijzondere is dat na de bouw de jongere mensen uit het oude Radstadt werden gesommeerd om naar de nieuwe vestingsstad te verhuizen. Ja die oude bisschoppen wisten wel hoe je “scheefwonen” tegen moest gaan. De ouderen bleven achter en je raadt het al…”Altenmarkt” had geen wedstrijd nodig om tot een naamsverkiezing te komen. In 1289 kreeg Radstadt al stadsrechten en toen het na een belegering stand hield kreeg het van de toemalige Bisschop allerlei privileges zoals de controle op de bovenregionale handel en de zeggenschap over de ijzer en zoutwinning in het naburige Flachau. Overigens heette het toen nog Ratstat. Met een “t” dus. Door de eeuwen heen zijn er nog zes grootte stadsbranden geweest waardoor er nog weinig echt heel oude huizen zijn. De stadsmuur is wel grotendeels nog origineel. Ben je geinteresseerd dan kun je nog veel lezen over de geschiedenis van deze mooie omgeving.

Terug zijn we met de bus gegaan. Binnen 10 minuten ben je weer van Altenmarkt op de camping. Ideaal. Gelukkig is het in en uitstappen uit de camper inmiddels wat gemakkelijker geworden. Antoinette heeft nu eenmaal het technische inzicht en na een telefoontje met de dealer is wel duidelijk geworden dat er een reparatie moet volgen, maar Antoinette heeft het binnenwerk zodanig bewerkt dat we de deur in ieder geval van binnen weer open kunnen krijgen en weer dichtdoen. Aan mij zijn dat soort klussen niet besteed. Het risico is dan dat we de deur de rest van de vakantie dicht moeten houden met sjorbanden is dan te groot.Nee ik heb andere kwaliteiten. Zo heb ik de was uit de droger gehaald en zelfs een was opgevouwen! Een goede rolverdeling wat mij betreft. Onze avond was helaas nog niet klaar. Ik wilde aan het begin van de avond namelijk gaan douchen en terwijl ik mijn spullen pakte zegt Antoinette “ Wat heb jij nou voor bult op je rug?” Ik had s middags met mn rugzak wel een irritant plekje op mn rug die vreemd aanvoelde maar ik dacht dat het was omdat ik al twee weken die rugzak rondsjouwde. Nee dus… toen Antoinette mijn shirt omhoog deed bleek er een grote teek op mij rug te zitten. Iewwwwww. Antoinette verwisselde haar technische pet voor de medische en pakte de tekentang en verwijderde deze vakkundig. Een half uur later zaten we bij de dokter. Vermoedelijk is het de dag ervoor gebeurd. Misschien is er een teek op mn rugzak gekropen toen ik die even ergens neer heb gezet… De arts heeft de wond ontsmet. Nu is het even afwachten hoe het wondje er verder uit gaat zien. Als het niet goed is dan volgt er nog een antibiotica kuur. Tja zo zie je maar. Je moet blijven opletten en als ik voortaan iets raars voel op mn rug dan laat ik gelijk kijken. Als ik er aan denk dan krijg ik weer kippenvel.

Vannacht werden we overvallen door een stevige tegen en onweersbui. Er was een klap bij die echt dichtbij moet zijn geweest en de boel stond aardig te schudden. Vandaag is even een mindere dag. De komende dagen daalt de temperatuur wel maar het zonnetje komt toch ook wel weer terug. Tijd om eens te gaan kijken wat we verder nog gaan ondernemen deze reis! In een volgende blog vast meer.

Groetjes van de Arkies!