Een bucketlist (letterlijk: emmerlijst) of loodjeslijst is een lijst met dingen die iemand nog gedaan wil hebben voordat hij sterft. Het woord komt misschien van kick the bucket, wat overeenkomt met de pijp uitgaan of het loodje leggen.

Tja beste lezers de titel roept wellicht wat vragen op, maar als je er tegenwoordig bij wil horen dan heb je een bucket list en een instagram account. Ik wilde toch even opzoeken wat nu precies de betekenis is van die term. Eigenlijk zie ik het aals vinkjes zetten. Een vinkje zetten betekend dat je iets hebt afgerond en dat geeft je een goed gevoel. Je hersenen belonen je met dopamines en die zorgen ervoor dat je je goed voelt. Dat duurt maar even overigens. In een notendop het succes van facebook. Een “like” heeft namelijk hetzelfde effect. Tot zover weer wat kennisoverdracht waar u waarschijnlijk weinig aan heeft. Gisteren was z ‘on bucket list dag voor ons. We wilden graag een keer de grossglockner pas over rijden. Dit is een route van 48km met 36 haarspeld bochten en een stijgingspercentage van 14%.

pas over op 2542m hoogte. Nu was ik niet van plan om de bucket een kick te geven maar deze route heeft me toch wel even stevig uit mn comfort zone gehaald… (ik wilde hier de definitie nog even weergeven maar die is wel bekend meen ik toch). Ik heb best hoogte vrees en als je dan de plaatjes ziet dan krijg ik al bijvoorbaat klamme handen…. Omhoog rijden gaat nog wel,maar omlaag met een camper van 3500 kilo die je continu het gevoel geeft eerder beneden te willen zijn dan jij is niet prettig. Op diverse internet sites lees je allerlei wilde verhalen van gloeiende remschijven en de daarbijbehorende remproblemen. Het advies is remmen op de motor, dus kies de juiste versnelling en vooral niet slepend remmen. Nu heb ik wel de nodige ervaring met caravans en ook met de vorige camper hebben we al wat passen gereden, maar toch… Zweterige handen en een peu nerveus. Nu leest u dit verhaal dus de clous is al bekend. We hebben het overleeft. Een fantastisch mooie route en we hebben zeker genoten ( van de meeste stukken). Het afdalen was echt pittiger dan ik verwacht had. Ik reed in zijn tweede versnelling naar beneden, maar moest echt continu bijremmen.

Het gaat soms heel lang in een vrij recht stuk naar beneden en dan heb je weinig keus dan af en toe stevig te remmen. Tijdens de afdaling zijn we twee keer gestopt om de remmen te laten afkoelen. Die stonken echt behoorlijk. We waren allebei bekaf toen we beneden waren. Het tolstuk eindigt in Heiligenblut, maar daarna is het nog lang niet klaar. Maar iik kan een vinkje zetten en we zijn trots dat we dit gedaan hebben naast het feit dat het echt een geweldig mooie rit is. Een hele ruige omgeving een eind boven de boomgrens. Veel motorrijders en mensen op de fiets. Op de weg naar beneden ging ik niet harder dan 50 en de wielrenners kwamen voorbij suizen. We zijn na de afdaling doorgereden naar Kals am Grossglockner. We staan op een natuurcamping op 1500m hoogte. In juni stonden we hier ook. Echt een fantastische plek. Doodstil en je hoort alleen het ruisen van de rivier in de verte. Een camping met vooral bergsporters die bijvoorkeur in kleine tentjes of campertjes erop uit trekken.

ons plekje in Kals

Vanmorgen verse kaiserbroodjes voor het ontbijt en toen de Dorfertal wandeling weer gedaan. Voor iedereen die hier in de buurt is een must. Wij lopen de korte variant van 10 km. In juni hebben we die van 16 km gedaan. Je kunt ook nog verder naar een stuwmeer, maar die staat nog even op de bucketlist. Maar dan met de MTB.

Het is droog weer, maar wel regelmatig bewolking. Dan kan het best even fris zijn. Vanacht koelde het ook hard af. Morgen rijden weer verder. Waarheen? Dat lezen jullie in het volgende blog. We hebben een paar plekken op het ook.

Toedeloe en tot de volgende keer.